Z owym szacunkiem okazywanym przez muzułmanów wiąże się jednak historia antybocianich wystąpień. Mianowicie gdy Imperium Tureckie okupowało Grecję wprowadziło tam urzędową ochronę bocianich gniazd, mimowolnie czyniąc z bociana symbol obcego ucisku. Gdy w 1821 r. wybuchło powstanie , zwycięscy Grecy w odruchu zemsty pozbywali się także bocianich gniazd. Na przykład w Stenach, Patras i Seres nie ocalało ani jedno gniazdo.
W wielu kulturach (starożytna Grecja, Macedonia, Bułgaria, muzułmańskie kraje Bliskiego Wschodu, Maroko) obecne było przeświadczenie, że pod postacią bociana ukrywają się ludzie zmarli lub przechodzący jakieś tajemnicze przemiany. Na przykład grecki filozof i matematyk Pitagoras uważał, że w bocianach przebywają dusze zmarłych poetów. A historyk Plutach podaje fakt skazania w Tesalii człowieka na śmierć za zabicie bociana, co mogło wiązać się z wiarą w po części ludzką istotę tego ptaka. Nadal popularne jest w świecie arabskim przekonanie, że w bociany wcielają się dusze zmarłych muzułmanów, którym za życia nie było dane dopełnić obowiązku pielgrzymki do Mekki, więc pielgrzymują w ptasim ciele. Stąd muzułmanie mają do bociana wielki szacunek, a zabicie tego ptaka równoważne jest zabiciu człowieka.
Należy do rzędu brodzących i rodziny bocianowatych Ciconiidae. Rodzina ta tworzy 5 rodzajów obejmujących 19 gatunków ptaków żyjących na obu półkulach. Dzieli się na trzy podrodziny: dławigady, bociany i marabuty. Stojący bocian biały mierzy około 80 cm. Masa ciała dorosłego ptaka wynosi od 2,7 do 4,5 kg a rozpiętość skrzydeł dochodzi do 2 m. Pokarm bociana stanowią wyłącznie zwierzęta.
Ofiarami bocianów są m.in. płazy, gryzonie, ssaki owadożerne (np.krety), duże owady (np.szarańczaki, chrząszcze), ryby, dżdżownice a czasami gady czy pisklęta lub jaja ptaków.
Skład bocianiej diety zmienia się w zależności od panujących warunków.
Być jak słonecznik - obracać się zawsze w stronę słońca Vorrei essere come un girasole - sempre guardare verso il sole
Ziarna słonecznika są jak multiwitamina, bo dostarczają wielu cennych składników. Dzięki bardzo dużej zawartości fitesteroli, roślinnych sterydów obniżających poziom cholesterolu we krwi,
chroniących przed chorobami serca i zapobiegających prostacie, ziarna te są sprzymierzeńcami naszego zdrowia. Zawierają też dużo białka, tłuszczów, prowitaminy A, witamin E, B i F, błonnika, folacyny, potasu, żelaza i cynku. Jest to kombinacja idealna dla serca. Ziarna słonecznika poprawiają przemianę materii, a dzięki obecności cynku i witaminy B, wzmacniają również system nerwowy. Dlatego warto uzupełnić swoją dietę o ziarna słonecznika. Trudno znaleźć inne ziarna zawierające tyle cennych związków chemicznych, ważnych witamin, minerałów i antyoksydantów. Dlatego warto je jeść w każdej postaci – świeże, prażone i jako
dodatek do potraw.
Park im. Jana Kasprowicza (do 1945 niem. Quistorp Park) – największy park miejski Szczecina położony w całości w granicach administracyjnych osiedla Łękno przy zbiegu granic z osiedlem Niebuszewo-Bolinko i północnej części Śródmieścia. Wraz z Parkiem Leśnym Arkońskim tworzą zespół przyrodniczo-krajobrazowy "Zespół Parków Kasprowicza-Arkoński" o łącznej powierzchni 96,8 ha. Na północy sąsiaduje z Ogrodem Dendrologicznym im. Stefana Kownasa.
Foto: kolekcja własna
Foto: kolekcja własna
Foto: kolekcja własna
Park jest ograniczony ulicami: J. Słowackiego, B. Zaleskiego, S. Wyspiańskiego i P. Skargi, ma powierzchnię ok. 50 ha. Został założony w 1900 r. i otrzymał nazwęQuistorp Park na cześć Johanesa Heinricha Quistorpa, który przekazał miastu sąsiadujące tereny: plac Jasne Błonia (zwany wówczas niem. Quistorp Aue) i Las Arkoński (do 1945 niem. Eckerberger Wald). Park położony jest na zboczach tzw. Doliny Niemierzyńskiej nad jeziorem Rusałka i stanowi krańcowy fragment Puszczy Wkrzańskiej. Na przedłużeniu obecnej ul. Monte Cassino stał pomnik Ernsta Moritza Arndta, który obecnie nie istnieje.
W parku występują liczne gatunki drzew, które są rzadko spotykane w Polsce takie jak sosny: żółta i górska, świerk serbski, sośnica japońska, cis, cypryśnik błotny, platan, ambrowiec amerykański, jesion mannowy oraz gatunki brzozy, wierzby, buku, jesionu i dębu oraz krzewy: berberysy, irgi, tawuły, perukowiec, parrocja perska, owczar wirginijski, kłokoczna, klon okrągłolistny.
W 1976 r. został zbudowany amfiteatr na ok. 4.500 miejsc (obecnie ok. 1/3 widowni jest zadaszona) oraz otaczające go po bokach rzeźby z kamienia. W amfiteatrze noszącym nazwę Teatr Letni im. Heleny Majdaniec głównie w sezonie letnim odbywają się występy gwiazd, imprezy itp.
Na przełomie wieków w bezpośrednim sąsiedztwie amfiteatru umieszczono rzeźbę "Ogniste ptaki" (1975) autorstwa Władysława Hasiora.
Foto: kolekcja własna
3 września 1979 r. został odsłonięty Pomnik Czynu Polaków autorstwa Gustawa Zemły.
Foto: kolekcja własna
20 kwietnia 2007 oddano do użytku leżącą na skraju parku odtworzoną Różankę.
Marco - najlepszy barman. Smaku cappuccino w jego wykonaniu nie zapomnę do końca życia. Ten wspaniały uśmiech nigdy nie znikał z jego twarzy Bar COCO'S w Torino prowadzi 4 braci. Wspaniali, uśmiechnięci i życzliwi ludzie potrafią sprawić, że niewielki bar zamienia się w miejsce spotkań dla każdego. Wszyscy są mile widziani i przyjmowani zawsze z uśmiechem i dobrym słowem. Tutaj możesz wypić kawę, zjeść obiad, poczytać gazetę a nawet książki, które można sobie wybrać z wielu dostępnych na parapecie okna. To miejsce ma charakter i duszę...
Marco i Natalia (moja córka)
Gianni - na pozór surowy ale człowiek o wielkim sercu
Oto TEO - książę wśród psów. Dla psów również znajdzie się miejsce. Zawsze są mile widziane :)
Ale SUPERGA to nie tylko piękna Bazylika, to również miejsce straszliwej katastrofy. Katastrofa z udziałem samolotu linii Avio Linee Italiane, w okolicach Turynu. Wydarzyła się w środę, 4 maja1949 roku, gdy trzysilnikowy Fiat G212CP rozbił się na wzgórzu Superga, uderzając w marmurową bazylikę. Zginęło 31 osób, wszystkie, które znajdowały się na pokładzie.
Dwuletni samolot włoskiego towarzystwa A.L.I. wystartował z Lizbony o 952, rozpoczynając rejs do Turynu. Na pokładzie znajdowało się 27 pasażerów i czteroosobowa załoga. Wśród podróżnych przeważała grupa osiemnastu piłkarzy włoskiego zespołu piłkarskiego AC Torino, powracająca do ojczyzny po rozegranym w stolicy Portugalii meczu. W dzisiejszych czasach, pokonanie trasy z Lizbony do Turynu odrzutowcem zajęłoby godzinę, jednak trójsilnikowej maszynie w 1949 roku tylko pierwsza partia lotu do Barcelony - z celu zatankowania paliwa - zajęła ponad 3 godziny - zakończyła się o 1315 czasu lokalnego.
Gdy o 1641 samolot przeleciał nad Savoną na wysokości 2000 m, załoga samolotu połączyła się z turyńskimi kontrolerami. W rejonie portu lotniczego panowały niezwykle trudne warunki pogodowe: widoczność sięgała 1200 m, z podstawą chmur na wysokości 400 m. Piloci zostali zmuszeni zmniejszyć pułap lotu do momentu, w którym widoczność poprawi się. Tymczasem w okolicach wzniesienia Superga (675 m n.p.m.), ta osiągała już jedynie 40 m. Około godziny 1704, w momencie, gdy załoga dalej obniżała lot, nastąpiła kolizja ze zboczem: samolot rozbił się o mury tamtejszej bazyliki, zabijając wszystkie 31 osób na pokładzie. Ocalał jedynie fragment ogona maszyny wraz ze statecznikiem pionowym.
W roku 1949 badający katastrofę mieli bardzo ograniczony dostęp do danych, mogących wyjaśnić katastrofę. Rejestratory parametrów lotu nie istniały, podobnie, jak wiele innych technik, pozwalających poznać przyczyny zdarzenia. Jak zwykle w takich przypadkach, winą - nieraz niesłusznie - obarczano załogę samolotu lub pogodę. Za główne przyczyny katastrofy uznano gęstą mgłę, ograniczającą widoczność, błąd nawigacyjny i niedostateczną komunikację radiową. ( Źródło: Wikipedia)
Bazylika na Wzgórzu Superga została zbudowana jako podziękowanie dla Matki Przenajświętszej za odniesione zwycięstwo króla Wiktora Amadeusza II nad armiami Hiszpanów i Francuzów w 1700 r. Król ze wzgórza obserwował siły wroga i przyrzekł, że jeśli zwycięży, wybuduje na tym wzgórzu bazylikę. Obietnicy dotrzymał.
Należy do rzędu brodzących i rodziny bocianowatych Ciconiidae. Rodzina ta tworzy 5 rodzajów obejmujących 19 gatunków ptaków żyjących na obu półkulach. Dzieli się na trzy podrodziny: dławigady, bociany i marabuty. Stojący bocian biały mierzy około 80 cm. Masa ciała dorosłego ptaka wynosi od 2,7 do 4,5 kg a rozpiętość skrzydeł dochodzi do 2 m. Pokarm bociana stanowią wyłącznie zwierzęta.
